|
|
| Batavorum's jubileumreis 2005 naar Schotland Zondag 21 augustus Op 21 augustus 2005 werd in Edinburgh voor de 5e keer het Pipefest georganiseerd. Een poging om een nieuw record te vestigen. De oorspronkelijke bedoeling was, om 20.000 pipers bijeen te brengen, maar dit aantal werd niet gehaald. Toch is het een groot spektakel geworden. Het oude record stond op 8.800 spelers en wat zeker is, is dat we de 10.000 spelers hebben gehaald. Het exacte aantal is nog niet bekend. Uiteraard was Batavorum Pipes and Drums ook aanwezig. We vertrokken op zondagochtend met de bus vanuit Seton Sands, waar we die week met de band logeerden i.v.m. met ons 5-jarig jubileum. Na een busreis van 45 minuten kwamen we bij Hollyroodpark aan, waarna er een stevige voettocht volgde van 2 á 3 km naar het startpunt. In een stralende zon met een lekkere temperatuur werd er vervolgens ingespeeld en getuned. En vervolgens was het afwachten, tot we aan de beurt waren om te vertrekken. Natuurlijk moesten er de nodige foto's gemaakt worden van de hele groep. Tijdens dat wachten tussen duizenden andere pipers en drummers was er mooi de gelegenheid om contacten te leggen met andere bands. Zo was er bijvoorbeeld een band uit New York, die dezelfde tartan hebben als wij, de Hunting Isle of Skye. Uiteraard werden daarmee contacten gelegd en adressen uitgewisseld. En dan om 14.00 uur was het dan eindelijk zover: de eerste groepen vertrokken. Elke minuut vertrok er een blok van tussen de 120 en 150 pipers en drummers over de Queens Drive naar de achterzijde van The Palace of Holyroodhouse. Wij waren ingedeeld in blok 57, en dat betekende, dat we nog een uur moesten wachten voor we konden vertrekken. En om 15.00 uur was het zover. Over de Queens Drive tussen een zee van mensen vertrokken we al spelend naar Holyroodhouse. Was dit al een prachtige belevenis, spelen voor duizenden enthousiaste toeschouwers, de aankomst bij het paleis was helemaal onvoorstelbaar. Een enorme muur van inmiddels zo'n 9000 pipers en drummers stonden ons al op te wachten. Toen dan eindelijk alle groepen waren gearriveerd, werd "The salut to the chieftain" gebracht. En dit was een bijzonder spektakel. Zo'n 10.000 pipers en drummers die tegelijkertijd enige nummers, zoals Highland Laddy, Scotland the Brave en Black Bear spelen. Al met al een geweldige belevenis. Uiteraard gebeurde er die dag nog van alles. Zo was de terugreis naar Seton Sands er een, om nooit meer te vergeten. Ook niet voor de andere passagiers in de bus en voor de buschauffeur. Uiteraard werd er gezongen, maar uiteindelijk werden de doedelzakken gepakt en tot groot vermaak van de passagiers en de chauffeur werd het hele repertoire afgewerkt. Zelfs de wandelaars langs de weg wisten niet, wat hen overkwam. Aan het eindpunt bij Seton Sands kwam dan ook de vraag van de chauffeur, of de band niet nog een paar ritjes in de bus wilde blijven zitten. Die avond waren er geen bijzondere activiteiten meer gepland, omdat iedereen te vermoeid was door de lange dag. |
